همانطور که در «میثاق نامه اخلاق حرفه ای رسانه ای» آماده است: «راست گویی و نقل صحیح و دقیق اخبار به عنوان نخستین اصل حرفه ای» باید سرلوحه کار رسانه ها باشد.
ساده ترین کار برای رسانه ها و یا هر شخصی که ادعایی درباره یک بنای تاریخی را می شنود این است که با مرجع مرتبط آن تماس بگیرد.
این در حالی است که نه محمدحسین دانایی (خواهرزاده جلال) و نه خبرگزاری ایسنا، هیچ کدام با صندوق توسعه و احیا یا سرمایه گذار بنا، جهت اطلاع از آخرین وضعیت این خانه تماس نداشته اند.
بنابراین به صرف ادعای یک شخص نمی توان هر مطلبی را در رسانه ها که مسئولیت خطیری در قبال اعتماد عمومی جامعه دارند، منتشر کرد.
پیش از تحویل خانه پدری جلال به سرمایه گذار بخش خصوصی، این بنا اصلا وضعیت مطلوبی نداشت. (تصاویر قبل از تحویل بنا به سرمایه گذار)
رسانه ها می توانند با بررسی وضعیت قبل و بعد از تحویل بنا به سرمایه گذار، تغییرات ایجاد شده را مشاهده کنند و ببیند که چگونه این مکان با حضور سرمایه گذار بخش خصوصی نه تنها از لوث معتادین و زباله ها پاک شده است بلکه در مسیر احیا و باززنده سازی قرار گرفته است.
وقتی از واژه “لانه فساد” برای این بنای تاریخی استفاده می کنیم محتمل ترین معنی، فعالیتی سازمان یافته با حضور افرادی آموزش دیده (خلافکار) در راستای هدفی مخرب (فساد) علیه جامعه است.
در حالی که از لحظه تحویل بنا به سرمایه گذار و به منظور پیشگیری از آسیب های بیشتر، فعالیت های «مرمت اضطراری» در آن شامل: آواربرداری و خارج کردن زباله ها، کف برداری، باز کردن راه آبها، درست کردن قفل ها و چارچوب دربها و پیگیری اتصال تاسیسات آب، برق و گاز اجرا شده است و جای بسی تامل و سوال است که چرا رسانه ها پیش از تحویل بنا به سرمایه گذار (که شرایط نامناسبی داشت)، از چنین برچسب هایی استفاده نمی کردند!؟
جهت استحضار مردم عزیر و دغدغه مندان واقعی میراث فرهنگی درباره آخرین وضعیت خانه پدری جلال باید گفت این بنای تاریخی، ۲۸ اردیبهشت امسال به سرمایه گذار آن (سرکار خانم سیده محبوبه کاظمی دولابی) تحویل داده شد و قرارداد آن نیز به صورت رسمی در تاریخ ۲۱ شهریور ۱۴۰۰ ابلاغ گردید. در حال حاضر پروژه در مرحله طراحی است و بر اساس گزارش کارشناسان فنی صندوق توسعه و احیا، عملیات استحفاظی بنا از تاریخ ۸ دی ۱۴۰۰ آغاز شده است.
از طرفی پس از انتشار ادعای خواهرزاده جلال آل‌احمد از سوی خبرگزاری ایسنا (۱۴ دی ۱۴۰۰) و بازنشر آن توسط سایر رسانه ها، این موضوع از سوی کارشناسان فنی صندوق احیا مورد بررسی قرار گرفت و در پیگیری از سرایدار مستقر در بنا، ایشان اظهار کردند از زمان استقرار در بنا، چنین اتفاقی در مجموعه رخ نداده است.
بازدید میدانی صورت گرفته توسط روابط عمومی صندوق توسعه و احیا در تاریخ ۱۴ دی ۱۴۰۰ از خانه پدری جلال و گفت و گو با نگهبان مستقر در مجموعه نیز حاکی از آن دارد که نگهبان به صورت روزانه در بنا مستقر بوده و تخریبی در خانه صورت نگرفته است و فرایند مرمت اضطراری ادامه دارد. (تصاویر بعد از تحویل بنا به سرمایه گذار)
لازم به یادآوری است ۲۵ مهر۸۳ این بنای تاریخی به شماره ۱۱۲۰۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
سال۸۹ سازمان میراث فرهنگی وقت، خانه را تملک کرد تا پس از مرمت، مورد بهره‌برداری قرار گیرد. اما تعریف «کاربری اشتباه» برای بنا در آن زمان، باعث شد با وجود چندبار فراخوان عمومی برای واگذاری حق بهره‌برداری، هیچ متقاضی‌ای نداشته باشد.
در نهایت آذر‌ماه ۹۹ این بنا که مالکیت آن متعلق به اداره کل میراث فرهنگی استان تهران است، در فراخوان عمومی که وفق قانون، توسط صندوق توسعه صنایع‌دستی و فرش دستباف و احیا و بهره‌برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی برگزار شد، با در نظرگرفتن دغدغه‌های دوستداران و علاقه‌مندان میراث فرهنگی و با کاربری «فرهنگی، هنری و آیینی» که متناسب با شأنیت و اصالت آن بود، به سرمایه‌گذار ذی‌صلاح و توانمند که خود از جنس میراث‌فرهنگی است واگذار شد.
این مهم نشان می‌دهد هدف اصلی از سپردن مدیریت احیا و بهره برداری بنا به سرمایه گذار بخش خصوصی، معطوف به توسعه فرهنگی برای حفظ چنین خانه‌ای بوده و کسی که در شرایط فعلی اقتصادی در این حوزه سرمایه‌گذاری می‌کند، دغدغه مند واقعی میراث فرهنگی است و به‌زودی شاهد بازگشت حیات و پویایی متناسب با اصالت و هویت به این خانه تاریخی خواهیم بود.
صندوق توسعه و احیا این آمادگی را دارد که در صورت تمایل هر کدام از رسانه ها، امکان بازدید حضوری از خانه پدری جلال و فعالیت هایی که در حال حاضر در آن جاری است را فراهم آورد.
