به گزارش صابتا، علیاصغر رمضانینژاد، معاون اقتصادی و سرمایهگذاری صندوق توسعه و احیای بناهای تاریخی گفت: واگذاری بناهای تاریخی در اوج بحرانهای امنیتی و منطقهای، با استقبال بینظیر مواجه شد و این نشان میدهد مردم ایران، فراتر از بحرانها، با هویت تاریخی خود پیوندی ناگسستنی دارند.
رمضانینژاد با اشاره به استقبال گسترده مردم از مزایده ۴۱ بنای تاریخی، این مشارکت را جلوهای از امید اجتماعی، مقاومت فرهنگی و تجلی واقعی مردمباوری در مدیریت میراث فرهنگی توصیف کرد.
او ادامه داد: مشارکت مردم در مرمت آثار تاریخی، نقشی فرهنگی و کلیدی دارد و استقبال گسترده از مزایدات صندوق، فقط یک اتفاق اقتصادی نیست، بلکه نماد هوشیاری، غیرت فرهنگی و وحدت اجتماعی در برابر تهدیدات نرم دشمنان است.
تحقق مردمیسازی مدیریت میراث فرهنگی
علیاصغر رمضانینژاد، افزود: واگذاری مرمت و بهرهبرداری از بناهای تاریخی به مردم و بخش خصوصی، فقط یک سیاست اقتصادی نیست، بلکه رویکردی فرهنگی، هویتی و ملی است.
او اضافه کرد: صندوق احیا با تکیه بر سیاستهای کلان نظام و در چارچوب منویات مقام معظم رهبری، گامهایی عملی و مؤثر برای تحقق مردممحوری در حوزه مدیریت میراث فرهنگی برداشته است.
رمضانینژاد خاطرنشان کرد: در سالی که با عنوان سرمایهگذاری برای تولید نامگذاری شده، اقدامات صندوق در راستای واگذاری بناها، مصداقی روشن از پیوند بین فرهنگ و اقتصاد در ساحت عمل است.
او توضیح داد: ایرانیان نشان دادهاند که در بزنگاههای حساس تاریخی، همواره آمادهاند نقشآفرینی کنند و امروز، مشارکت در احیای میراث فرهنگی، یکی از بسترهای همین نقشآفرینی اصیل است.
مزایده در روزهای بحران، نماد اعتماد عمومی
او با اشاره به برگزاری موفق مزایده ۴۱ بنای تاریخی در روزهایی که امنیت روانی جامعه به دلیل حملات رژیم صهیونیستی هدف قرار گرفته، افزود: استقبال پرشور مردم از این مزایده، پیام روشنی به داخل و خارج کشور ارسال کرد.
رمضانینژاد ادامه داد: مردم ایران، نهتنها حافظان فرهنگ و هویت خویشاند، بلکه با درک درست از اهمیت سرمایهگذاری در این حوزه، آمادگی دارند در مسیر ساختن آینده نیز نقشآفرینی کنند.
او اظهار داشت: مشارکت چشمگیر مردم و شرکتهای غیردولتی در مزایده اخیر، فقط یک رویداد اقتصادی ساده نیست، بلکه نمادی از مقاومت فرهنگی و غیرت ملی در برابر تهدیدها و ناامیدسازیهاست.
تغییر رویکرد دولت در واگذاری بناهای تاریخی
او تأکید کرد: افزایش تعداد واگذاریها در دوره جدید مدیریت صندوق، حاصل برنامهریزی دقیق، اراده جدی و مسیر شفاف صندوق توسعه و احیا برای تحقق اقتصاد مردمپایه در حوزه فرهنگ و میراث است.
رمضانینژاد بیان داشت: امروز مرمت و بهرهبرداری از بناهای تاریخی، دیگر پروژهای انحصاری و پرهزینه تلقی نمیشود، بلکه فرصتی برای سرمایهگذاری کمریسک، پربازده و فرهنگی است که هم سود اقتصادی دارد و هم منفعت اجتماعی.
او ابراز امیدواری کرد: با تداوم این روند، صندوق بتواند مشارکت مردم را در بازسازی شکوه تاریخی کشور بیشازپیش افزایش دهد.
مزایای کلان واگذاریها برای دولت و جامعه
او با اشاره به مهمترین مزایای واگذاریهای انجامشده توسط صندوق افزود: کاهش چشمگیر هزینههای دولت در مرمت و نگهداری بناهای تاریخی، توسعه زیرساختهای گردشگری با حفظ معماری بومی، و ایجاد اشتغال پایدار در مناطق کمتر برخوردار از مهمترین دستاوردهای این مدل مدیریتی است.
رمضانینژاد خاطرنشان کرد: بهرهگیری از ظرفیت سرمایهگذاران داخلی، باعث تبدیل املاک بلااستفاده دولتی به موتور محرک اقتصاد محلی شده و در کاهش آسیبهای اجتماعی ناشی از رهاشدگی بناهای تاریخی نقش مؤثری داشته است.
او ادامه داد: افزایش ورود گردشگران فرهنگی، مقابله با پروژه ایرانهراسی دشمنان، و تقویت همبستگی ملی از طریق ایجاد بسترهای مشارکت داوطلبانه نیز از دیگر آثار این سیاستها به شمار میرود.
الگویی خلاقانه برای مشارکت دولت و بخش خصوصی
او تأکید کرد: مدل مشارکتی صندوق احیا با تسهیل روند صدور مجوز، ارائه تسهیلات کمبهره و تعیین سود منطقی برای سرمایهگذاران، از شیوههای سنتی دولتی فاصله گرفته و الگویی موفق از همکاری خلاقانه میان دولت و بخش خصوصی را رقم زده است.
رمضانینژاد بیان داشت: اساس این مدل، بر شفافیت، اعتماد و رعایت منافع متقابل مردم و حاکمیت استوار است و در صورت حمایت بیشتر، میتواند به الگوی اصلی مدیریت در حوزه میراث فرهنگی کشور تبدیل شود.
او اظهار داشت: پیوند میان اقتصاد و فرهنگ، مهمترین شرط تحقق توسعه پایدار در کشور است و هر جا این پیوند برقرار شده، نتایج ملموس و امیدآفرینی حاصل آمده است.
آیندهای روشن با احیای ریشهها
او خاطرنشان کرد: واگذاری مرمت و بهرهبرداری از بناهای تاریخی، امروز به یکی از مؤثرترین ابزارهای توسعه پایدار در حوزه گردشگری و صنایعدستی تبدیل شده و در صورت استمرار این روند، میتوان به آیندهای روشن، عزتمند و ملیمحور برای ایران اسلامی امیدوار بود.